«Wem si Wunsch söll me mit ere Organ-Schpänd erfülle? Wenn öpper schtirbt, wem ghört dr Körper und d Hülle? I de Chrankeakte vom Dokter cha me läse, isch me es gsunds oder es chranks Wäse? Brucht dä wo schtirbt Medis für sini Organ? Anhand vo däm macheds im OP-Saal en Plan. Doch dörf me dr Inhalt vom Körper entneh? Schtimme mir «jo», müend si nur no s Regischter igseh. Isch nüt gschriebe, heissts denn automatisch «jo» dr Schtärbendi tuet sini Organ dr Allgemeinheit überloh. Wer isch schlussändlich dr Profiteur vo dr Schpänd? S Schpital, dr Arzt, d Chemie oder dr Paziänt? Doch will ich gsund bi und keini Medis bruch wär ich uf em Schrage bald en leere Schluch? Doch ich will mi vo keim vo mine Organ trenne, im Krematorium söll alles vo mir verbrenne. Ich weiss, villicht chönnt öpper no es Zytli läbe Aber nur mit vill Tablette es neus Läbe erträge? Ich schtimm nei, denn niemer söll mi Körper ufschlitze ich bi so gebore und will mini Organ bis am Ändi bsitze!»

ERIKA HUGENTOBLER-LÜTZELSCHWAB, MAGDEN